Yaşamı ve eserleriyle büyük yazarlara, sanatçılara ve çeşitli sanat akımlarına esin kaynağı olan Poe; edebiyatın ve sanatın karanlık dehlizlerinde nefes almaya devam etmektedir.
Karanlıklar Prensi Poe
Armağan
Gireriz yine bağ bozumlarına Şarap ve arzu daim olsun diye
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu / Stefan Zweig
Ben artık Tanrı'ya inanmıyorum... Ben yalnızca sana inanıyorum... Seni seviyorum... Elveda.
Sorguda
Düştü yola bir başına Savruldu Ölüleri hatırladı Yanlış dedi Daha en başından yanlış
Görkemli Kurtuluş
Dokun serin bir yaz gecesi gibi İzbe sokaklara doğan ay gibi Ateşi getir gecelerimize Kutsa bizi tılsımlı nefesinle
Seçilmiş | (Kısa Öykü)
Sakinleştim. Bedenim uykuya daldı, gözlerim kapalı. Ben bekliyordum. Üzerime bir çarşaf örttüler. Diplerde, derinlerde bir yerlere kapatıldım. Karanlıkta, odaya benzer bir yerde, garip bir boşluk içinde tutsaktım artık...
Ucubeler, Martin Eden | (Kısa Öykü)
Bir kayaya tünemişti, yine bira içiyordu, ayaklarının ucuna kadar gelen köpüklü dalganın sesini işitti. "Karşı kıyıdaki ışıklar olmasa keşke," diye iç geçirdi.
Dua
Sarı eteklerle gel Sıvazla sırtımızı Tahta bacaklarınla ses ver Tırnaklarınla kaşı saç diplerimizi Karanlığı kokla esirger dokunuşlarınla
Tılsımlı Dua
yokluğunda kapandı cennetimizin kapıları büküldü arzularımız ıssız bahçelerimiz
