#ModelEvren #Sinestezi #KaraDua #Matem #KutsalKitap #ZarîhMantraları #ArınmanınSesi
İlk sevkiyatın Feslikan’a ulaşmasıyla kendileri gibi robot olan katırların sırtlarında yüklü olan malları gören Robokolik hınzırca gülümsedi. “Derhal işlemlere başlayın, bir tane ürün bile boşa gitmesin. Kumlucalı Ceyhun’a haber iletin, canı ne zaman isterse gelsin bizdeki emanetlerini alsın.” dedi.
Tesise gelişimizin ikinci ayında gerçek birer işkolik olmuştuk. İhtiyacımız olan ne varsa en kısa zamanda temin ediliyordu. Beşinci yılın sonunda kendi laboratuarımızdaki çalışmalarımızı neredeyse bir insan yaratabilecek kadar ilerletmiştik.
Bir kurtuluş yolu bulmalıydım acıyla kıvranan ruhuma. Günler geceleri ya da tam tersi geceler günleri kovaladı durdu. Bir sabah uyandım ve kararımı verdim. Ortada bir suç örgütü vardı, suçunu kanıtlamakta zorlanacağınız türdün bir suç örgütü… Onların dilinde her şey kitabına uygun yapılmıştı. Ben de öyle yapacaktım, evrimsel sürecin hangi aşamada olduğunu anlamıştım artık.
