Ah benim olan yalnızlık
Renklerin kimsesizliğinde
Soğuk bedenimle
Kırılgan ellerinle dokunulmaya muhtaç
Bir başına kalmış kuru ağaçlar gibi
Gecenin karanlığında titremekteyim
Gölgeler yorgun ve sessiz
Gölgeler yorgun ve ümitsiz
Kırılgan bedenim inliyor acıyla
Eğri büğrü düşlerim can veriyor
Ne yaptık biz
Neden düştük bu anlamsız döngüye
Mezar taşın soğuk
Gölgeler korkunç
Ellerin uzak
Bedenim arzulamaz seni
İnce bir sızı bizimkisi
05.08.2019 tarihinde felsefehayat.net ‘de yayımlandı.
Bir Cevap Yazın