Yalnızlık

Ah benim olan yalnızlık
Renklerin kimsesizliğinde
Soğuk bedenimle
Kırılgan ellerinle dokunulmaya muhtaç

Bir başına kalmış kuru ağaçlar gibi
Gecenin karanlığında titremekteyim
Gölgeler yorgun ve sessiz
Gölgeler yorgun ve ümitsiz

Kırılgan bedenim inliyor acıyla
Eğri büğrü düşlerim can veriyor
Ne yaptık biz
Neden düştük bu anlamsız döngüye

Mezar taşın soğuk
Gölgeler korkunç
Ellerin uzak
Bedenim arzulamaz seni
İnce bir sızı bizimkisi

05.08.2019 tarihinde felsefehayat.net ‘de yayımlandı.

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

WordPress.com ile Oluşturulan Web Sitesi.

Yukarı ↑

%d blogcu bunu beğendi: