Gece Gelen Yokluğun

Enigma, şarap ve duman.
Bir uçurum var arkamda, düşmeli miyim sana doğru?
Yürümeli miyim yoksa gururla?

Anlamsız bir döngüyle sarsıldı evim.
Kapımda bekleşen gece varlıklarının homurtusu uyutmuyor beni.
Çağırıyorlar.
Beni sana götürmeye geldiler, biliyorum.

Bak başladı işte.
Utanıyorum pişman olduklarımdan.
Kimsenin ısırmak istemediği küflü bir elma şimdi göğsün, hareketsiz!
Çürüyoruz ikimiz de.
Gece çöktü toprağına.
Enigma, şarap ve duman!

Solgun yüzün, kesik bileklerin, küflü memelerin.
Bir gölge gibi geçiyor üzerinden kötülük.
Boğuluyorum, henüz değil diyorum düzenbaz ruhuma!
Kapımda bekleşen gece varlıklarının homurtusu uyutmuyor beni.
Ellerim titriyor. Çürüyoruz.
Beni çağırıyorlar. Uçurum var arkamda!
Enigma, şarap ve duman!

03.09.2016 tarihinde felsefehayat.net ‘de yayımlandı.

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

WordPress.com ile Oluşturulan Web Sitesi.

Yukarı ↑

%d blogcu bunu beğendi: