Şükür | Kısa Öykü

Devrimden sonra evlere yerleştirilen bu makineler ile uyumsuzların tespit edilmesi amaçlanıyordu. Böylece sistemin işleyişini aksatacak toplumsal olayların önüne geçilmişti…

Ölüm | Kısa Öykü

Unutuldum belki de. Bir zamanlar aynadan yansıyan yeşil gözlerim, sarı saçlarım, yorgun silüetim vardı. “Ah benim özge yalnızlığım,” diye sarıldığım düşlerim, özenle törpülediğim tırnaklarım…

Erdem ve Ahlakın Yitimi: Körlük

Saramago, bunca kötülüğe rağmen sayıları az olan iyi insanlarla birlikte “Umut Vardır,” diyerek noktalıyor romanını. Bazen görebilmenin daha fazla acıya yol açabileceğini başarıyla aktaran Körlük, distopya sevenler için başucu kitabı olmaya aday…

Baba | Kısa Öykü

Karnabahar ve brokoli kokusundan yükselen piyano sesleri... Zaman akıyordu. Bu göreceli kavram, hiç hesapta yokken hızla ve tüm gücüyle geçiyordu insan ömrü üzerinden... #sinestezi

Rhea | Kısa Öykü

Zor bir çocukluk geçiren Selim, görünen dünyanın arkasındaki sırra ulaşır. Dahil olduğu yeni hayat, insanlık için büyük bir tehdit demektir.

Seçilmiş | Kısa Öykü

Sakinleştim. Bedenim uykuya daldı, gözlerim kapalı. Ben bekliyordum. Üzerime bir çarşaf örttüler. Diplerde, derinlerde bir yerlere kapatıldım. Karanlıkta, odaya benzer bir yerde, garip bir boşluk içinde tutsaktım artık...

Ucubelerim | Kısa Öykü

Ah benim çirkin ve sevimli ucubelerim, çok küçüktüm o zamanlar, büyümez sanmıştı belki de. Hiç durmadan koşturan ucubelerime bakıp sildim gözyaşlarımı. Bunca dağınıklığın arasında nasıl da eğleniyorlardı böyle!

WordPress.com ile Oluşturulan Web Sitesi.

Yukarı ↑