"her şeyin başladığı o kutsal an dikenli yollar dik kayalıklar arsız arzular eskimiş mezarlar"
Gece’den Sonra
Derinlerde Soluklanan
"karanlık gölgelerden süzülüp gelen gün ışığım ışık saçanın dingin sesi"
Boğuluyoruz
Linç, insanlığın en barbar yüzüdür.
Çürük Elma Kokusu
ister uyu ister koş ister gül ama yakalasın seni kötülüğün kendisi
Cennetten Düşenler
Tanı beni Tanı bizi Cennetten düşenleri
Karanlığa
zaman yükümüzdür karşı çıkışsa yaşamak*
Mezarlık
“Lethe” gerçekten var mı? Soracağım Yoksa eğer, kuduracağım
Karanlıklar Prensi Poe
Yaşamı ve eserleriyle büyük yazarlara, sanatçılara ve çeşitli sanat akımlarına esin kaynağı olan Poe; edebiyatın ve sanatın karanlık dehlizlerinde nefes almaya devam etmektedir.
Armağan
Gireriz yine bağ bozumlarına Şarap ve arzu daim olsun diye
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu / Stefan Zweig
Ben artık Tanrı'ya inanmıyorum... Ben yalnızca sana inanıyorum... Seni seviyorum... Elveda.
Sorguda
Düştü yola bir başına Savruldu Ölüleri hatırladı Yanlış dedi Daha en başından yanlış
Buradayız!
Söylenecek sözümüz var daha Gitmiyoruz Azalmıyoruz Buradayız
Görkemli Kurtuluş
Dokun serin bir yaz gecesi gibi İzbe sokaklara doğan ay gibi Ateşi getir gecelerimize Kutsa bizi tılsımlı nefesinle
Uyan Sevdiğim
Boylu boyunca yatıyor canımın içi Sarıldım bedeninden arta kalanlara baktım
Dua
Sarı eteklerle gel Sıvazla sırtımızı Tahta bacaklarınla ses ver Tırnaklarınla kaşı saç diplerimizi Karanlığı kokla esirger dokunuşlarınla
Varlık Ergen 